Κοινωνική ανάπτυξη παιδιού ηλικίας 3 έως 4 ετών

Το παιδί γίνεται όλο και πιο σίγουρο και ανεξάρτητο όμως εξακολουθεί να χρειάζεται την προσοχή και την καθοδήγησή σας. Κάνει πολλές ερωτήσεις «τι είναι» και «γιατί».

Μπορεί να τσακώνεται με τους φίλους αλλά θέλει και την παρέα τους.
Είναι ολοένα και πιο ικανό να μοιράζεται και να παίζει ομαδικά παιχνίδια χωρίς τη βοήθεια των μεγάλων.
Η ικανότητα αυτή μπορεί να αναπτυχθεί νωρίτερα στα παιδιά που έχουν αδέλφια ή περνούν περισσότερο χρόνο στον παιδικό σταθμό.

Χωρισμός και ανεξαρτησία

Τι να περιμένετε

Πολλά παιδιά έχουν το άγχος του αποχωρισμού μετά τα τρία χρόνια τους. Αλλά μην εκπλαγείτε αν, όταν το μικρό σας ξεπεράσει το άγχος αυτό, εξακολουθήσει να το βιώνει από καιρό σε καιρό.

Τι θα δείτε

Τα παιδάκια αυτής της ηλικίας αγαπούν να νιώθουν ανεξάρτητα, όμως χρειάζονται και την άνεση και ασφάλεια του μπαμπά και της μαμάς. Βοηθώντας το να διαχειριστεί σωστά τον χωρισμό, θα του είναι πιο εύκολο να το διαχειριστεί αργότερα.

Ιδίως αν το παιδί είναι ντροπαλό, έχει άγχος ή ντροπαλή ιδιοσυγκρασία, γεγονός που το κάνει πιο ευαίσθητο στο χωρισμό από τους γονείς. Η ανεξαρτησία που θα δείξει μετά τα τρία χρόνια του, είναι ένα θετικό σημάδι ότι αισθάνεται πιο σίγουρο και η αίσθηση της δικής του προσωπικότητας είναι ισχυρότερη. Για παράδειγμα τώρα παίζει με άλλα παιδιά με ευχαρίστηση και δεν είναι κολλημένο δίπλα σας. Επίσης στην ηλικία αυτή τρώει μόνο του και χρησιμοποιεί το γιογιό ή την τουαλέτα με λίγη ή καθόλου βοήθεια από εσάς.

Μπορεί να φορέσει μία μπλούζα, να βουρτσίσει τα δόντια του με τη βοήθειά σας βέβαια και να βάλει στο πιάτο του δημητριακά.

Όλα αυτά στα 4 χρόνια του.

Όμως μην ξεχνάτε ότι κάθε παιδάκι έχει τους δικούς του ρυθμούς ανάπτυξης.

Τι μπορείτε να κάνετε

Είναι απλό. Ενθαρρύνετε την ανεξαρτησία του παιδιού σας.

«Η πρόκληση του γονικού ρόλου έγκειται στην εξεύρεση της ισορροπίας μεταξύ της γαλούχησης, της προστασίας και της καθοδήγησης του παιδιού, επιτρέποντάς του να εξερευνήσει, να πειραματιστεί και να γίνει ένα ανεξάρτητο και μοναδικό άτομο», δηλώνουν οι ειδικοί.

Έτσι αφήστε το παιδί να δοκιμάσει με ασφάλεια κάτι νέο, ένα διαφορετικό φαγητό, να διαφωνήσει με τον καλύτερο φίλο του, ή να μάθει ποδήλατο και αντισταθείτε στον πειρασμό να παρέμβετε.
Αν πείτε, «άστο θα το κάνω εγώ» θα προωθήσετε την εξάρτηση του από εσάς και θα μειώσετε την εμπιστοσύνη στον εαυτό του.

Επίσης πρέπει να βρείτε την ισορροπία ανάμεσα στις κατάλληλες προκλήσεις που προσφέρετε στο παιδί σας, που μπορεί να περιλαμβάνουν και απογοητεύσεις και στην προσπάθεια του να αντιμετωπίσει αναπτυξιακά ακατάλληλες εργασίες, οι οποίες μπορεί να βλάψουν κάπως την ανεξαρτησία του.

Για παράδειγμα, αφήστε το να παιδευτεί για να ξεκουμπώσει τα κουμπιά του, αλλά μην το αφήσετε να αποτύχει περιμένοντας να κόψει το σάντουιτς σε τέσσερα τρίγωνα!

Στο σπίτι

Αν έχει άγχος αποχωρισμού στο σπίτι, αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να καταλάβετε τι φοβάται, για παράδειγμα να πάει για ύπνο μόνο του, και στη συνέχεια να αντιμετωπίσετε τους φόβους με συμπάθεια αλλά όχι πολύ φασαρία, η οποία μπορεί να δημιουργήσει την εντύπωση ότι καλά κάνει και φοβάται.

Για να κάνετε εύκολη την ώρα του ύπνου, καθησυχάστε το παιδί με ήρεμο αλλά αποφασιστικό τρόπο.

Πείτε του «ήπιες νερό, πήγες τουαλέτα έτσι τώρα δεν έχεις κανένα λόγο να σηκωθείς από το κρεβάτι σου. Είναι ώρα να ξαπλώσεις και να κοιμηθείς. Η μαμά θα είναι στο διπλανό δωμάτιο».

Όταν πρέπει να βγείτε για δουλειές ή για διασκέδαση, ποτέ μην του λέτε ψέματα.

Στον παιδικό σταθμό

Ένα παιδί που δύσκολα φεύγει από τους γονείς του γιατί δεν το έχει συνηθίσει, θα επωφεληθεί πάρα πολύ από τη σταδιακή μετάβαση στον παιδικό σταθμό. Μείνετε λίγο μαζί του τις πρώτες ημέρες για να προσαρμοστεί σε αυτό το άγνωστο περιβάλλον πριν το αποχαιρετίσετε. Ίσως χρειαστεί να μείνει μόνο λίγες ώρες στην αρχή και στη συνέχεια σταδιακά να μείνει τις κανονικές ώρες.

Μην πανικοβάλλεστε αν το τετράχρονο μικρό σας αρχίζει να είναι αγενής όταν του ζητήσετε να κάνει κάτι που δεν θέλει.

Όσο δύσκολο και αν είναι να ανεχθείτε τη συμπεριφορά αυτή, μην ξεχνάτε ότι είναι ένα σημάδι ότι μαθαίνει να αμφισβητεί την εξουσία και δοκιμάζει τα όρια της ανεξαρτησίας του.

Απλά πείτε με ήρεμο αλλά σταθερό τρόπο ότι μια τέτοια συμπεριφορά είναι απαράδεκτη. Και μην το συζητήσετε άλλο γιατί μπορεί να έχετε το αντίθετο αποτέλεσμα.

Εργαστήρι Λογοθεραπείας Άννα Χούρλια